Czym jest diagnoza stylu przywiązania?

Na przestrzeni wielu lat rozwinięto wiele metod, które służą do badania stylu przywiązania. Między innymi takim narzędziem jest SSAP autorstwa J. Hodges, S. Hillman i M. Steele (2007). Badanie wykorzystuje zabawę, podczas której dzieci w naturalny sposób ukazują swoje myśli i emocje. Dziecku prezentowane są początki historyjek dotyczących różnych sytuacji rodzinnych za pomocą zabawek - laleczek i zwierząt - oraz słownie. Dziecko proszone jest o dokończenie historyjek w dowolny sposób. Pozwala to na analizę oczekiwań i postrzegania przez dziecko ról w rodzinie, stylu przywiązania i relacji między członkami rodziny. Dziecku nie jest zadawane żadne bezpośrednie pytanie na jego temat lub jego rodziny. Badanie pozwala zarówno na przekaz werbalny jak i niewerbalny. Odpowiedzi dziecka mogą być analizowane pod względem różnych komponentów stylu przywiązania między innymi: postrzegania i rozumienia przez dziecko siebie, rodziców i świata zewnętrznego, sposobów radzenia sobie z trudnymi sytuacjami i emocjami. W rezultacie możliwe jest zidentyfikowanie głównego stylu przywiązania dziecka (bezpieczny, unikowy, lękowo-ambiwalentny i zdezorganizowany).